Pjesë nga libri:

E gjitha kjo i dukej aq e qartë, e thjeshtë dhe e dukshme, saqë ajo vetëm mrekullohej sesi nuk mundi ta kuptonte më përpara. Dhe kur atë kur atë herë të parë dolën më në fund nga uji duke iu marrë fryma dhe shkuan të bregu i mbuluar me bar të butë, ajo pëshpëriti se edhe ajo e dashuronte.

Ç’është e vërteta këtu ndjenjat vështirë se luanin rol…
Por atëherë asaj kështu i ishte dukur. Thjesht nga ky njeri varej nëse ajo do të mbijetonte apo do të vdiste: jeta e tyre në Xhungël ishte primitive dhe e vrazhdë, kurse Horhe ishte burri që kujdesej, që e mbronte dhe që e ushqente. Instinktet janë po aq të lashta sa vetë jeta. Ai i premtoi se nuk do të linte që më të ndoshte diçka e keqe dhe ajo i besonte, meqënëse nuk i kishte mbetur asgjë tjetër. Ajo as që e vuri re sesi kaloi në plan të dytë fakti që Horhe e mori peng; sidoqoftë, ky fakt nuk po i dukej më aq vendimtar. Tani Ariana ishte gati të pranonte se donte të mbetej me të në këtë pyll.